เคล็ดลับเยียวยากายใจ ที่ซุกซ่อนอยู่ในภูเขาและสายน้ำของกว่างซี

ผู้เขียน : เหลียง ซูซิน

        เข้าสู่ช่วงยุคหลังโควิด ได้เวลาหลีกหนีจากความวุ่นวายในเมืองใหญ่ ออกไปท่องเที่ยวพักผ่อนกายใจ คลายความเหนื่อยล้าจากการติดอยู่ในสถานการณ์การแพร่ระบาดมานาน การท่องเที่ยวเพื่อสุขภาพกลายเป็นสิ่งที่ผู้คนให้ความสนใจอย่างมากในขณะนี้

        จากรายชื่อ 100 อันดับ เมืองท่องเที่ยวเพื่อสุขภาพของจีน ที่เผยแพร่ในงานมหกรรมวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวของจีน (อู่ฮั่น) ครั้งที่ 1 เมื่อเดือน พ.ย.ที่ผ่านมา มีเมืองในกว่างซีติดโผทั้งสิ้น 7 เมือง

ทุกที่ในกว่างซีคือกุ้ยหลิน ภูเขาและสายน้ำล้วนงดงาม

        คำกล่าวของ หวัง เจิ้งกง กวีสมัยราชวงศ์ซ่งใต้ที่ว่า “ธาราและภูผาของกุ้ยหลินนั้นเป็นหนึ่งในใต้หล้า” ทำให้เมืองเล็กๆ อย่างกุ้ยหลินมีชื่อเสียงโด่งดังมายาวนานกว่า 800 ปี และกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวแลนด์มาร์กของกว่างซีที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก ทัศนียภาพของความงามของขุนเขาและลำน้ำหลีเจียงที่อยู่บนหน้าธนบัตร 20 หยวน ยังคงดึงดูดผู้คนนับไม่ถ้วนมาเยี่ยมเยือนจนถึงทุกวันนี้

        ดินแดนแห่งขุนเขา คือสิ่งแรกที่คนต่างถิ่นนึกถึงเมื่อพูดถึงกว่างซี แนวเทือกเขาของกว่างซีตั้งอยู่ทางฟากตะวันตกเฉียงใต้ เริ่มต้นจากเมืองชินโจวทางทิศตะวันออก ทอดแนวยาวมาทางเมืองฝางเฉิงก่าง ซ่างซือ หนิงหมิงและเมืองอื่นๆ จนมาจรดกับแนวชายแดนจีน-เวียดนามทางทิศตะวันตก ความยาวรวมกว่า 2,600 ตร.กม. รูปร่างคล้ายกับมังกรทะยานสู่ฟ้า

        “มาวเอ๋อร์ซาน” หรือ “ภูเขาแมว” ตั้งอยู่บริเวณทางตอนเหนือของเมืองกุ้ยหลิน พาดผ่านพื้นที่ 3 อำเภอ ได้แก่ อำเภอซิงอัน อำเภอจือหยวน และอำเภอหลงเซิ่ง ตั้งชื่อตามลักษณะของยอดเขาที่ดูคล้ายกับแมวกำลังหลับ ภูเขาแมวเป็นยอดเขาหลักของภูเขาเยว่เฉิงหลิ่ง เทือกเขาหนานหลิ่ง โดยถือเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในเขตพื้นที่ทางตอนใต้ของจีน ได้รับการขนานนามว่าเป็น “จุดสูงสุดในแดนใต้”  พืชพรรณแมกไม้อุดมสมบูรณ์ ทัศนียภาพงดงามดั่งภาพวาด ทั้งดูน่าเกรงขามอย่างไท่ซาน สูงชันอันตรายเหมือนหัวซาน สงบเงียบเหมือนหลูซาน และงดงามเหมือนง้อไบ๊

ที่กว่างซีไม่มีเมนูอะไรที่หาทานไม่ได้ มีแต่เมนูก๋วยเตี๋ยวข้าวที่คุณนึกไม่ถึง

        เมื่อเทียบกับกลุ่มภูเขาทางเหนือของกว่างซีที่ดูน่าเกรงขามและแปลกตา ภูเขาทางตอนกลางของกว่างซีดูจะนุ่มนวลกว่ามาก ภูเขาต้าหมิงซานในหนานหนิง พาดผ่านพื้นที่ 4 อำเภอ คือ อำเภออู่หมิง อำเภอซ่างหลิน อำเภอหม่าซาน และอำเภอปินหยาง อยู่สูงจากระดับน้ำทะเลเฉลี่ย 1,200 เมตร โดยมีโหลวโถวซาน ซึ่งอยู่สูงจากระดับน้ำทะเล 1,760 เมตรเป็นยอดเขาหลัก ถือเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในพื้นที่ภาคกลางของกว่างซี

มาที่เดียว เที่ยวได้ทั้งภูเขาและทะเล

        ชายฝั่งทะเลของกว่างซีมีความยาวกว่า 1,595 กิโลเมตร ครอบคลุมพื้นที่ 3 เมืองชายฝั่ง ได้แก่ เป๋ยไห่ ชินโจว และฝางเฉิงก่าง  “ไม่ต้องก้าวเท้าออกนอกบ้าน ก็มองเห็นวิวทะเลได้” สามารถเป็นจริงได้ที่กว่างซี แสงแดด หาดทราย คลื่น วิวพระอาทิตย์ขึ้น ท้องฟ้ายามตะวันตกดิน หอประภาคาร เรือใบ...กว่างซีมีครบทุกสิ่งที่คุณนึกถึงเกี่ยวกับทะเล

        “อิ๋นซาทาน” หรือ “หาดทรายสีเงิน” ของเป๋ยไห่ ได้รับฉายาว่า “หาดทรายอันดับหนึ่งในใต้หล้า” จากจุดเด่นของหาดทรายที่มีความเรียบเนียน เม็ดทรายละเอียด น้ำใส คลื่นไม่แรง ไร้สัตว์อันตราย เม็ดทรายสีขาวละเอียดส่องแสงประกายสีเงินออกมาเมื่อแสงอาทิตย์ตกกระทบ สมกับชื่อหาดทรายสีเงิน

        หรือจะโดยสารเรือเฟอร์รี่ไปที่ “เกาะเหวยโจว” เกาะภูเขาไฟที่อายุน้อยที่สุดของจีน ชมความอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นจากการกัดเซาะของน้ำทะเล ทั้งถ้ำทะเล (Sea Cave) เว้าทะเล (Sea Notch) เกาะหินโด่ง (Stack) … หากโชคดีคุณจะสามารถพบเห็นแร่โอลิวีน (Olivine) สีเขียวมรกตใสได้ตามริมหาด ซึ่งมีตั้งแต่ขนาดใหญ่เท่ากับถั่วปากอ้าไปจนถึงเล็กเท่าเมล็ดเรพซีด

        ฝางเฉิงก่างเป็นเมืองที่มีชื่อเป็นท่าเรือ (ก่าง แปลว่า ท่าเรือ) มีความเกี่ยวพันกับท้องทะเลอย่างไม่สามารถแยกจากกันได้ เป็นเมืองไข่มุกเม็ดงามริมฝั่งอ่าวเป่ยปู้ และเป็นประตูทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของกว่างซี พื้นที่เมืองตงซิงของฝางเฉิงก่างอยู่ห่างจากประเทศเวียดนามแค่ริมฝั่งแม่น้ำกั้น ด้วยทำเลที่ตั้งที่มีความพิเศษ ทำให้เมืองเล็กๆ ริมฝั่งติดชายแดนเวียดนามนี้มีเสน่ห์เฉพาะตัวที่ไม่เหมือนใคร

        ที่ปากแม่น้ำเป่ยหลุนของเมืองตงซิงซึ่งเป็นจุดเชื่อมต่อไปสู่ทะเล มีป่าชายเลนขึ้นอยู่หนาทึบ มองดูเหมือนกับป่าขึ้นอยู่กลางทะเล ภายใต้กิ่งก้านของต้นโกงกางที่แตกสาขาไปทั่วเป็นแหล่งหากินและที่อยู่อาศัยของสัตว์นานาชนิด ทั้งปูทะเล ปลาตีน รวมไปถึง แมงดาทะเลจีน ซึ่งเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองแห่งชาติระดับที่ 2 ของจีน

นอกเหนือจากธรรมชาติ คือวัฒนธรรมหลากชาติพันธุ์

        กว่างซีไม่ได้มีดีแค่ทิวทัศน์ทางธรรมชาติที่งดงาม แต่ยังมีขุมทรัพย์ทางอารยธรรมที่สั่งสมมานานนับพันปี ผู้คนหลากหลายชาติพันธุ์ได้ตั้งถิ่นฐานรกรากบนผืนแผ่นดินนี้ ความหลากหลายทางวัฒนธรรมได้เจริญงอกงามขึ้นที่นี่ เพลงพื้นบ้านของชนเผ่าจ้วง เทศกาลของชนเผ่าเหมียว อาคารแบบชนเผ่าต้ง ศิลปะการแสดงของชนเผ่าเหยา ประเพณีของแต่ละชนเผ่าได้ผสานรวมเข้าด้วยกันกลายเป็นกระแสธารทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่มีความหลากหลายของกว่างซี

        ชนเผ่าจ้วง ชนเผ่าเหยา ชนเผ่าเหมียว ชนเผ่าต้ง...กลุ่มชนกลุ่มน้อยส่วนใหญ่ในกว่างซีมักจะกระจุกตัวอยู่รวมกันบริเวณพื้นที่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ชาวจ้วงซึ่งเลื่อมใสศรัทธาในปู้โล่โถ (BuLuotuo) ชื่นชอบการร้องรำทำเพลง หากไปที่เขตอี้โจว เมืองเหอฉือ ซึ่งเป็นบ้านเกิดของหลิวซานเจี่ย จะได้ยินเหล่าชาวบ้านรวมกลุ่มกันร้องเพลงอยู่ที่ตีนเขา หากไปที่อำเภอตงหลาน บ้านเกิดของกลองสัมฤทธิ์ก็จะสัมผัสกับเสียงกลองซึ่งมีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่าพันปี

        ขนบธรรมเนียมประเพณีของชนกลุ่มน้อยในกว่างซีเปล่งประกายร่วมกันอย่างงดงามในพื้นที่ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ขณะเดียวกันเมืองอู๋โจว ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของกว่างซีนั้นเต็มไปด้วยกลิ่นอายของอารยธรรมหลิ่งหนาน เมืองอู๋โจวเป็นเมืองเก่าแก่ชื่อดังที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 2,100 ปี เป็นศูนย์กลางของวัฒนธรรมชางอู๋โบราณ และเป็นหนึ่งในแหล่งต้นกำเนิดของวัฒนธรรมหลิ่งหนาน

อาหารกว่างซี ไม่ได้มีแค่ก๋วยเตี๋ยวข้าว

        ชาวกว่างซีเริ่มต้นวันใหม่ด้วยก๋วยเตี๋ยวข้าวหอมกรุ่น หากถามชาวกว่างซีว่าชอบก๋วยเตี๋ยวข้าวมากแค่ไหน? คำตอบคงหนีไม่พ้น ให้กินก๋วยเตี๋ยวข้าววันละสามมื้อก็ยังได้ แถมเมนูยังไม่ซ้ำกันอีกด้วย นอกเหนือจากก๋วยเตี๋ยวข้าว 3 เมนูซึ่งเป็นที่รู้จักอย่าง “หลูไช่เฝิ่น” ก๋วยเตี๋ยวเครื่องพะโล้ของกุ้ยหลิน, “หลัวซือเฝิ่น” ก๋วยเตี๋ยวหอยขม เมนูฮิตติดกระแส และ “หลาวโหยวเฝิ่น” ก๋วยเตี๋ยวสหายเก่ารสชาติอร่อยที่กำลังเริ่มเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อยๆ ก๋วยเตี๋ยวของกว่างซียังมี “ซวนเฝิ่น” ของปินหยาง, “ลวี่เฝิ่น” ของหรงอัน, “เซิงจ้าหมีเฝิ่น” ของผูเมี่ยว, “หนิวปาเฝิ่น” ของอวี้หลิน, “หนิวหนานเหอเฝิ่น” ของอู๋โจว และ “ไห่เซียนเฝิ่น” หรือก๋วยเตี๋ยวซีฟู้ดของเป๋ยไห่.... ที่กว่างซี ไม่มีเมนูอะไรที่หาทานไม่ได้ มีแต่เมนูก๋วยเตี๋ยวข้าวที่คุณนึกไม่ถึง

        ชาวกว่างซีมีวัฒนธรรมการกินที่เน้นเมนูทำจากข้าวเป็นหลัก ข้าวถือเป็นจานอาหารหลักและสามารถนำไปต่อยอดเพิ่มได้อีกหลายเมนู  เมนูอย่างเหล้าที่ทำมาจากข้าว เส้นก๋วยเตี๋ยวข้าว และข้าวเกรียบต่างๆ สามารถพบเห็นได้ทั่วไปในกว่างซี “ไม่มีก๋วยเตี๋ยวข้าวก็ไม่ใช่กว่างซี” ถือเป็นคำกล่าวที่ไม่ได้เกินจริงเลยแม้แต่น้อย

        กว่างซีมีอาณาเขตติดต่อกับมณฑลกวางตุ้ง หูหนาน กุ้ยโจว ยูนนานและมีชายแดนติดกับประเทศเวียดนาม ด้วยพื้นที่ที่กินอาณาบริเวณกว้าง ทำให้ผู้คนแต่และท้องที่มีวัฒนธรรมการกินที่แตกต่างกันไป ตำรับอาหารของกว่างซีจึงไม่มีการกำหนดกฎเกณฑ์ตายตัว แต่หากแบ่งตามพื้นที่แล้วสามารถแบ่งออกได้เป็น 4 ประเภท คือ อาหารรสไตล์กว่างซีเหนือ กว่างซีตะวันตก กว่างซีตะวันออกเฉียงใต้ และอาหารสไตล์ปินไห่ รวมกันกลายเป็นวัฒนธรรมด้านอาหารที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นไม่เหมือนใครของกว่างซี

        ไม่ว่าจะเป็นความหวานของอาหารกว่างซีตะวันออก ความสดใหม่ของอาหารกว่างซีใต้ หรือรสชาติเผ็ดร้อนของอาหารกว่างซีเหนือ ล้วนแต่ช่วยแต่งเติมสีสันให้กับโต๊ะอาหารของกว่างซี ลองมาเยือนกว่างซี ชมความงามของภูเขาสายน้ำและท้องทะเล ลิ้มรสชาติเมนูท้องถิ่น ร้องเพลงพื้นบ้านของชาวจ้วง เต้นรำไปกับชาวเหยา ฟังเสียงดีดพิณของชนเผ่าจิง ปลดปล่อยความเหนื่อยล้า และดื่มด่ำไปกับบรรยากาศและผู้คนในกว่างซี